Servizos ao cidadàn Patrimonio Cultural
Dentro do réxime xeral existen tres niveis de protección en función da singular relevancia do ben que ordenados de menor a maior protección son os seguintes:
A protección destes bens implica que os propietarios ou titulares teñan uns dereitos e obrigas establecidas na propia Lei 16/1985 de Patrimonio Histórico Español.
Este sería o grao mínimo de protección dun ben. Integran o Patrimonio Histórico Español todos os bens inmobles e obxectos mobles de interese artístico, histórico, paleontolóxico, arqueolóxico, etnográfico científico ou técnico. Tamén forman parte deste o Patrimonio documental e bibliográfico, os depósitos e zonas arqueolóxicas, os sitios naturais, xardíns e parques, que teñan un valor artístico, histórico ou antropolóxico (Lei 16/1985, art.1).
Nun nivel superior de protección, están os bens incluídos no Inventario Xeral de Bens Mobles, que posúen un notable valor histórico, arqueolóxico, científico, artístico, técnico ou cultural, e que non fosen declarados de interese cultural. (Lei 16/1985, art 26).
O grao máximo de protección constitúeno aqueles bens inmobles e bens mobles declarados de interese cultural. Estes bens inclúense no Rexistro Xeral de Bens de Interese Cultural.
En primeiro lugar, os Bens de Interese Cultural que a lei establece como tales, son os inmobles destinados á instalación de arquivos, bibliotecas e museos de titularidade estatal, así como os bens mobles custodiados no seu interior. De igual maneira, as covas, abrigos e lugares que conteñan manifestacións de arte rupestre, os castelos, emblemas, cruces de termo e outras pezas similares, ao igual que hórreos ou cabazos antigos existentes en Asturias e Galicia (Lei 16/1985, arts. 40.2 e 60.1; e disposición adicional segunda).
No segundo caso, os Bens de Interese Cultural declarados mediante Real Decreto, de forma individualizada, implica a previa incoación e tramitación de expediente administrativo. No caso do Estado ademais deberase contar cun informe favorable dalgunha das seguintes institucións consultivas: Xunta de Cualificación, Valoración e Exportación de Bens do Patrimonio Histórico Español, as Reais Academias, as Universidades españolas, o Consello Superior de Investigacións Científicas, ou as Xuntas Superiores. No caso dos bens que afecten as Comunidades Autónomas, o informe será emitido polas institucións por elas recoñecidas.